Een taart waarvoor je de oven niet nodig hebt? Klinkt goed zeg! Ik denk dan altijd onmiddellijk aan een “no bake” cheesecake. Dus daarmee was de bodem gekozen van deze taart. Een bodem op basis van speculoos en gesmolten boter, zoals we ook vaak gebruiken voor die fameuze kaastaart.
Eerste dilemma opgelost. Over naar de volgende fase, wat komt er op de bodem? Ik wil iets met chocolade, een mengeling van pure- en melkchocolade, zo heb ik het het liefst. In gelijke hoeveelheden, met wat extra boter en echte slagroom (40% vet) van Campina. Begin je al te kwijlen?
Een topping moet er ook op. Ik besluit verder te werken met de slagroom. Kan ik dan afwerken met chocoladeschilfers en bresiliennenootjes. Hou wel van deze combi. En als kers op de taart, ik voegde subtiel wat Amaretto toe. Zowel in de chocolade ganache als in de slagroom-laag op het einde.
Ik waarschuw jullie. Deze taart is verslavend lekker. Maar opgelet, met een stukje heb je genoeg hoor. Het is een caloriebom en het valt zwaar. Niettegenstaande zijn we er hier toch vreselijk verzot op!
Boodschappenlijstje
250gr speculoos en 85gr boter voor de bodem
De ganache: 250gr pure- en 250gr melkchocolade – ik gebruikte de “callets” van Callebaut – by far de beste om ganache mee te maken als je ‘t mij vraagt; een klont hoeveboter en 250ml slagroom + een goeie scheut Amaretto
Om de slagroom-laag te maken heb je nogmaals 250ml slagroom nodig en opnieuw een goeie scheut Amaretto – een zakje vanillesuiker mag er ook bij
Afwerking: chocolade schilfers & bresiliennenootjes – ik koop die kant-en-klaar
Bereidingswijze
Mix de speculooskoekjes met de multihakker in fijne korrels. Meng hieronder de gesmolten boter. Bedek de bodem van een springvorm (diameter 26cm) met bakpapier en druk hierop de speculaas-laag goed op aan. Zet in de frigo om harder te worden.
Maak ondertussen de chocolade ganache. Warm de boter tesamen met de slagroom op een zacht vuur. Wanneer de mengeling bijna tegen het kookpunt aan is, haal je de pan van het vuur en giet je deze mengeling over de chocolade callets. Roer tot je een mooie ganache krijgt en meng er dan de scheut Amaretto onder. Laat even afkoelen op het aanrecht.
Nu kloppen we de slagroom met de vanillesuiker op – ik doe dit met mijn keukenrobot. Ja foei waarschijnlijk. Maar ik hou het gewoon niet vol om deze op te kloppen met de hand. OK je krijgt dan niet de mooie “pieken” die je met de hand wel bereikt, maar ik neem vrede met de meer smeuïge versie. Ook giet ik hier wat Amaretto onder.
Voilà, nu mag de chocolade ganache over de bodem gestreken worden. Daarop mag je een slagroom-laag smeren die je vervolgens afwerkt met de chocoladeschilfers en de bresiliennenootjes.
Nu komt het moeilijkste aan dit gerecht: ik laat de taart een nacht “rusten” in de frigo zodat ie goed opstijft. Je hebt dus geduld nodig alvorens je een stuk van deze smaakbom kan verorberen.
